Arhiv tekstova

Nasilje nad hrvatskim stanovništvom Vojvodine

1990. i 1991. godina

U Vojvodini su se etnički motivisani incidenti sporadično dešavali već od jeseni 1990. godine. Prvi zabeležen incident bio je podmetanje eksploziva u franjevački samostan u Baču, u jesen 1990. godine. Nakon toga, ovaj samostan je još u dva navrata bio oštećen.
Od početka 1991. godine Hrvati su se iz pojedinih vojvođanskih opština iseljavali pod pritiskom, a pretnje i zastrašivanja hrvatskog stanovništva intenzivirani su u maju te godine.
Pritisci ekstremističkih srpskih grupa na hrvatsko stanovništvo nastavljeni su i nakon maja, a nasilje se intenziviralo u jesen 1991. godine.

Opština Inđija, 1991. godina

Za praznik rada, 1. maja 1991. godine, na zgradi Hrvatskog seljačkog doma u Novom Slankamenu, u opštini Inđija, okačene su dve zastave – jugoslovenska i nova hrvatska zastava sa šahovnicom, koja je pre toga odlukom Sabora Republike Hrvatske zamenila zastavu Socijalističke Republike Hrvatske. 
Praksa postavljanja zastava za praznik rada poštovala se svake godine do tad, međutim kačenje zastave sa šahovnicom izazvalo je negodovanje meštana Novog Slankamena srpske nacionalnosti. U toku dana, radnici Sekretarijata unutrašnjih poslova (SUP) Inđija skinuli su zastavu sa šahovnicom sa zgrade Hrvatskog seljačkog doma. Ubrzo nakon toga, predstavnici DSHV su zajedno sa predstavnicima opštine Inđija okačili drugu zastavu sa šahovnicom, koja je ponovo skinuta u toku noći. 
Iako ne postoji zvanično objašnjenje o tome šta se tokom noći dogodilo, o događajima u Novom Slankamenu u više navrata govorio je pripadnik Srpske dobrovoljačke garde (SDG) iz Stare Pazove Mihajlo Ulemek. Prema njegovim rečima, on je tokom večeri 1. maja 1991. godine došao u Novi Slankamen na poziv meštana srpske nacionalnosti. Ulemek je postavio ultimatum lokalnim Hrvatima da skinu zastavu ili će u »protivnom goreti deset hrvatskih kuća«. Nakon toga, šahovnica sa Hrvatskog seljačkog doma je skinuta. 
Događaji od 1. maja 1991. godine u Novom Slankamenu doveli su do toga da je Skupština opštine (SO) Inđija donela odluku da se na području opštine u svečanim i svim drugim prilikama mogu isticati samo zastave i obeležja Socijalističke Republike Srbije i SFRJ. Istovremeno, SO Inđija uputila je predlog Skupštini Srbije da ovo pitanje reguliše na nivou cele republike.
Predsedništvo SO Inđija je 23. jula 1991. godine izdalo saopštenje za javnost u kojem je osudilo nasilje u Novom Slankamenu. Opštinske vlasti su apelovale na građane »da se uzdrže od ispoljavanja svih revanšističkih aktivnosti prema drugim narodima«.
Narednih meseci Hrvati u Novom Slankamenu su bili izloženi pretnjama i zastrašivanju od strane Mihajla Ulemeka i grupe ljudi okupljene oko njega. Hrvatima su upućivali pretnje putem telefona, ubacivali su im bombe u dvorišta i pucali po kućama i lokalima u njihovom vlasništvu. 
U junu 1991. godine Hrvatica B.V., meštanka Novog Slankamena, odvedena je iz svog lokala u Nove Banovce u opštini Stara Pazova, gde je silovana. Okružno javno tužilaštvo iz Sremske Mitrovice je 1998. godine podiglo optužnicu protiv Mihajla Ulemeka, pripadnika SDG iz Stare Pazove, za silovanje B.V. 1991. godine, međutim 2003. godine OJT je odustalo od krivičnog gonjenja. U rešenju o obustavi krivičnog postupka OJT nije navelo razloge za donošenje ove odluke.

Opština Ruma, 1991. godina

Od jeseni 1991. godine Hrvati u Rumi bili su izloženi učestalim pretnjama putem telefona. Nepoznati ljudi su im poručivali da imaju rok od dva ili tri dana da se isele iz svojih kuća, pod pretnjom da će u suprotnom biti ubijeni. 
U prvoj polovini decembra 1991. godine bačena je bomba na zgradu Kulturno-prosvetnog društva »Matija Gubec« u Rumi. Nakon toga bombe su bačene i na privatne kuće u naselju Breg – delu Rume koji je bio pretežno naseljen Hrvatima. U narednih godinu dana bačeno je oko dvadesetak bombi na hrvatske kuće u Rumi. Policija nije otkrila nijednog počinioca. 
Meštani Rume su kao odgovorne za podmetanje bombi, pretnje i zastrašivanje, označili članove lokalnog odbora SRS koji su se okupljali u kafanama »Brlog« i »Stara Srbija«. Kao organizatori kampanje zastrašivanja Hrvata označeni su vlasnik kafane »Stara Srbija« Nenad Mušicki i stanovnik Rume Đorđe Rogić.